Φεύγω και αφήνω πίσω μου...συντρίμια?

Αποφάσισα και εγώ να εγκαταστηθώ(επιτέλους!!) στη Θεσσαλονίκη,μιας και πληροφορήθηκα πως αύριο αρχίζουν αισίως τα μαθήματα του Πανεπιστημίου-έτσι λένε τουλάχιστον...Θα εγκαταλείψω όμως για κάμποσο καιρό τον κόσμο του διαδικτύου,λόγω έλλειψης σύνδεσης ευρυζωνικής.Υπάρχει ωστόσο το χρηματοδοτούμενο από το κράτος πρόγραμμα ‹Δίοδος:Φθηνό ίντερνετ για φοιτητές›...Μόνο που οι εταιρίες πάροχοι δεν έχουν ανανεώσει τις περυσινές προσφορές τους και αναμένουμε έτσι με ιδιαίτερη ανυπομονησία τις κινήσεις τους!Άσε που άκουσα πως η επιδότηση για φορητό υπολογιστή θα δωθεί φέτος σε όλους τους φοιτητές-αν και αμφιβάλλω δεδομένης της οικονομικής κατάστασης...Θα περάσουμε καλά,όπως φαίνεται!!Πώς δε θα μπορούσε άλλωστε,μιας που είμαστε πλέον και με τη βούλα-όχι της γειτονιάς...- του κράτους ακαδημαικοί πολίτες(ε, καλά τί να πώ...φοιτητές?).Φεύγω λοιπόν και ελπίζω να μην αφήνω συντρίμια,ή αν αφήνω μόλις να γυρίσω να τα βρω στην εντέλεια...Καλά θα ήταν!Θυμήθηκα τώρα και τη σκηνή από το ‹Prison Break› με τον καραφλό αστυνόμο-δε θυμάμαι το όνομά του,αλλά αναφέρομαι σε αυτόν που βρέθηκε τελικά σε χαντάκι ταβλιασμέμος!-και το γιο του Λίνκολν..Οι τρελοί θα κατάλαβαν σε ποιά στιγμή εστιάζω και σταματώ στη φράση του πρώτου ‹Ωραία θα ήταν στη ζωή να γίνεται ακριβώς όπως στα ξενοδοχεία˙να καθαρίζει άλλος για τις δικές σου ατασθαλίες›...Πάλι ξεφύγαμε ,αλλά είπαμε...Δε μπορώ να μην ακολουθήσω τις παρακάμψεις!!Αυτά-και αρκετά ήτανε εδώ που τα λέμε..Εγώ δηλαδή τα λέω-και εγώ τα ακούω...-και εσείς τα βλέπετε!Καλή αρχή σε όλους τους φοιτητές,πρωτοετείς και μη...Καλή μας αρχή!!