Δίχως Όνομα

Η πρώτη μου ανάρτηση μετά από καιρό...Δε το ήξερα, αλλά σήμερα τελικά έμαθα!Έχω πρόσβαση στο διαδίκτυο από το χώρο του Πανεπιστημίου-ελεύθερα φυσικά- κι μάλιστα στην αίθουσα της βιβλιοθήκης,που βρίσκεται σε απόσταση αναπνοής από τις αίθουσες διδασκαλίας...Πολύ μου άρεσε,καθώς δεν είμαι κάτοχος σύνδεσης-μέχρι τη στιγμή που σας...γράφω(μη πάει αλλού ο νου σας)!Είχα σκοπό να πάω σπίτι μου να ρίξω κάνα γεμάτο τετράωρο ύπνο,αλλά μόλις έμαθα για τους υπολογιστές χίμαξα κατά πάνω τους...Έχω και το απόγευμα μάθημα,μόνο που-συγγνώμη κιόλας-χέστηκα...Πόσο μου έλειψε η περιπλάνηση στα ιστολόγια και η δημοσίευση αναρτήσεων!!Νοιώθω πραγματικά λειψός άνθρωπος,όταν βρίσκομαι μακριά από το γράψιμο.Το λέω για να μη χάνετε το χρόνο σας κι σας παιδεύω:η τρέχουσα ανάρτηση δεν έχει κάποιο κύριο θέμα...Γράφω απλώς για να ταξιδέψω,να ονειρευτώ,να ξεχάσω,να ερωτευτώ,να θέσω,που τόσο πολύ έχω ανάγκη, στόχους,να μιλήσω,γιατί στο διάλογο είμαι μόνος...Όχι τον προφορικό,παρά στον άλλο,το γραπτό,που δε μπορώ να απιστήσω απέναντί του...Το ξέρω πως το ύφος μου είναι απλό και απαίδευτο τέτοια πρωινή ώρα,αλλά δε με νοιάζει τούτη τη στιγμή!Ίσως δεν έμαθα να ελέγχω τον ενθουσιασμό μου...Αυτά για την ώρα...Πρόκειται να αφήσω κάποια σχόλια στα αγαπημένα μου blogspot κι έπειτα να αποσυρθώ στη κουβέρτα μου..Καλό το γράψιμο,δε λέω,αλλά και η απαλότητα του κρεβατιού βάζει κι αυτή σημαντική υποψηφιότητα!
Και κάτι άσχετο κλείνοντας..Πάνο είσαι τσογλάνι ρε ...Δε θα κατέβω Λάρισα κωλόπαιδο?Τη πιο θερμή μου καλημέρα...