Δίχως Όνομα

Είναι έκδηλη η ομαδική "παρουσία" χρηστών ενός ευρέος φάσματος ηλικιών στο διαδίκτυο,η δραστηριότητα των οποίων μπορεί να εντοπιστεί,κατά κανόνα,σε έναν ιδιαίτερα περιορισμένο κατάλογο ιστοσελίδων,με κυρίαρχες εκείνες των κοινωνικών δικτύων,τάση τουλάχιστον που χαρακτηρίζει την εγχώρια κουλτούρα μας.Θα υπάρξουν βέβαια και εκείνοι που πρόκειται,κι όχι αδίκως,να διαφωνήσουν επισημαίνοντας την πολυθεματικότητα την οποία επιλέγουν να ακολουθούν καθημερινά οι Έλληνες χρήστες,επιβεβαιώνοντας τη χρησιμότητα και πρακτικότητα του εξαίρετου αυτού εργαλείου.Όσο όμως και αν προφασιζόμαστε την εκτεταμένη αποδοχή και συμμετοχή ενός αξιοσημείωτου ποσοστού επί του συνολικού αριθμού πολιτών,το επίπεδο των παρεχόμενων υπηρεσιών παραμένει συγκριτικά με τις αντίστοιχες των δυτικών κρατών σε νηπιακή κατάσταση. Από την πρώτη στιγμή της δημιουργίας και εξάπλωσής του είναι εμφανές πως το διαδίκτυο μπόρεσε να ανατρέψει αρχές και βάσεις καταστατικές,να επαναπροσδιορίσει τη σχέση και επαφή μας με μία σειρά από σχήματα και δομές,όπως η πολιτική,η συνεστίαση,η διάδοση πληροφοριών,και κατ'επέκταση τις μεθόδους εκπαίδευσης και κατάρτισης ή ακόμη και την προώθηση προϊόντων από τις διάφορες επιχειρήσεις, να τροποποιήσει ριζικά τις έννοιες της επικοινωνίας,των συνόρων και της απόστασης,με τρόπο αναμορφωτικό και πολύ περισσότερο ουσιώδη και συμπληρωματικό προς την ανθρώπινη ενεργητικότητα.Όσο επιτακτική ωστόσο αποτελεί η δημιουργία κινήτρων στην απόκτηση μίας ευρυζωνικής σύνδεσης,που την τρέχουσα στιγμή ασθενεί στη χώρα μας,κάτι που εύκολα μπορεί κάποιος να επαληθεύσει,παρατηρώντας τους καταλόγους κοστολόγησης της δημόσιας εταιρίας από τη μία,και την κατάσταση των ιδιόκτητων δικτύων και την αναξιοπιστία των υπηρεσιών από την άλλη, τόσο επιβεβλημένη είναι η εκπαίδευση των νεαρών από μικρή κιόλας ηλικία ατόμων στους τρόπους και τεχνικές λειτουργίας των εμπλεκόμενων σε ολόκληρη τη σύγχρονη διαδικασία τεχνικών μέσων.Ο αναλφαβητισμός εμφανίζεται πλέον και με την εικονική του μορφή,που συνίσταται στην ανικανότητα της ορθής,ελλειπής και ίσως ανύπαρκτης χρήσης των υπολογιστών,με μία πλατειά φυσικά σημασία.Ένας προσεγμένος ανανεωτικός προγραμματισμός που να θέσει τις υπάρχουσες εκπαιδευτικές κλίμακες στη διαδικασία της ομαλούς ένταξης στην κοινωνία της πληροφορίας είναι ευπρόσδεκτος.Αμφιβάλλω όμως όταν έχουμε παραχωρήσει την εξουσία μας σε ανθρώπους "ξεπερασμένους",ανειδίκευτους,υψηλού προφίλ,μία διοικητική ελίτ που κρατά δέσμια τα στοχαστικά μυαλά της νεότητας,της φρεσκάδας,της ευδιαθεσίας.Η πείρα σταματά το έργο της στο μέστωμα και τη στερέωση της νεανικής αβρότητας.Είναι πραγματικά λυπηρό να αναλώνουμε σε μία σκέψη που εφησυχάζει την παραφροσύνη μας για διαρκή αναδημιουργία...That's why i'm blogging..