Aυτό το ξέρατε?


Είναι μερικές πληροφορίες που συνήθως αγνοούμε και όταν τις γνωρίζουμε κάτι σκυρτίζει από περηφάνια μέσα μας...Να κάποιες από αυτές:

1)Οι πιο νέοι γονείς στον κόσμο ήταν 8 και 9 ετών αντίστοιχα στην Κίνα το 1910!
2) Πιθανές να το γνωρίζετε αλλά κάθε βασιλιάς που κοσμεί τα τραπουλόχαρτα, είναι μεγάλος ιστορικός βασιλιάς: ΜΠΑΣΤΟΥΝΙΑ: Βασιλιάς Δαβίδ ΚΟΥΠΕΣ: Καρλομάγνος ΣΠΑΘΙΑ: Μέγας Αλέξανδρος ΚΑΡΟ: Ιούλιος Καίσαρας
3)Το άγαλμα ενός ανθρώπου πάνω σε άλογο όπου το άλογο έχει και τα δυο μπροστινά του πόδια στον αέρα, σημαίνει πως αυτός πέθανε στη μάχη. Εάν το άλογο έχει το ένα μπροστινό πόδι στον αέρα, τότε ο άνθρωπος πέθανε από τραύματα που υπέστη στην μάχη. Εάν το άλογο έχει και τα 4 πόδια στη γη, τότε το άτομο είχε φυσικό θάνατο...(τι σκέφτηκαν οι άτιμοι?)
4)"I am." : Είναι η πιο σύντομη ολοκληρωμένη πρόταση στην Αγγλική γλώσσα!
Και τρείς ερωτήσεις πιθανές για τηλεπαιχνιδι(!~):5) Ερώτηση: Αν συλλαβίσεις στα αγγλικά τους αριθμούς,πότε θα βρεις για πρώτη φορά το γράμμα "a" ? Aπάντηση: One thousand! 6)Ερώτηση: Tι κοινό έχουν το αλεξίσφαιρο γιλέκο, ο υαλοκαθαριστήρας αυτοκινήτου, η έξοδος κινδύνου και οι εκτυπωτές laser ? Aπάντηση: Oλα έχουν επινοηθεί από γυναίκες. 7) Ερώτηση: Ποιο είναι το μόνο φαγητό που δεν χαλάει? Aπάντηση: Το μέλι (ποιός θα το έλεγε πως τα απορρίματα των μελισσών αντέχουν στο χρόνο...)
8)Στα χρόνια του Shakespeare, τα στρώματα των κρεβατιών κατασκευάζονταν από σχοινιά. Όταν τραβούσαν τα σχοινιά, έσφιγγε το στρώμα και έκανε το κρεβάτι σταθερό για ύπνο. Έτσι βγήκε η φράση "Goodnight, sleep tight".
9)Στην Βαβυλώνα 4.000 χρόνια πίσω συνηθιζόταν για τον μήνα μετά τον γάμο, ο πατέρας της νύφης να προσφέρει στον γαμπρό ένα "υδρομέλι" για να πίνει. Το υδρομέλι ήταν μπύρα με μέλι και επειδή το ημερολόγιο τότε βασιζόταν στην σελήνη (moon), ο μήνας αυτός ονομάστηκε honeymoon(ομολογώ πως οι Άγγλοι έχουν φαντασία...)
10) Στην αρχαία Αγγλία κάποιος δεν μπορούσε να κάνει σεξ εκτός και αν είχε την συγκατάθεση του Βασιλιά (εξαιρούνταν τα μέλη της βασιλικής οικογένειας). Όποιοι ήθελαν να αποκτήσουν παιδί, έπαιρναν την συγκατάθεση του Βασιλιά και έτσι τους δινόταν μια μεταλλική πλάκα που κρεμούσαν στην πόρτα τους όταν έκαναν σεξ. Η πλάκα έγραφε ότι διέπρατταν F.U.C.K. δηλαδή "Fornication Under Consent of the King" (συνουσία υπό την συγκατάθεση του Βασιλιά).Την άλλη φορά που θα βρίσετε αγγλικά λοιπόν σκεφτείτε ξανά την ιστορία...
11)Στη Σκοτία, ένα νέο παιχνίδι επινοήθηκε. Ο τίτλος του ήταν "Gentlemen Only, Ladies Forbidden". Έτσι η λέξη GOLF εισήχθη στην Αγγλική γλώσσα(το είχα ακούσει και από συμμαθητές μου).
12)Η φράση "έφαγε χυλόπιτα" προέρχεται από το παρασκεύασμα χυλού που έδιναν παλιά οι ψευτογιατροί για τον περιορισμό του καημού των ερωτευμένων!
13). Η φράση "του πήρε τον αέρα" προέρχεται από την αρχαιότητα και την εκμετάλλευση του ανέμου κατά τις ναυμαχίες έναντι του εχθρού!
14). Η γνωστή συνοικία των Αθηνών ονομάστηκε "Κολωνάκι" από ένα κολωνάκι που ήταν εκεί για παλούκωμα, όπως συνηθιζόταν κατά την Τουρκοκρατία!
15). Στον γνωστό άθλο του Ηρακλή τα γνωστά "χρυσά μήλα των εσπερίδων" ήταν ... πορτοκάλια!
16). Όταν αποκαλούμε μια κοπέλα "Σουσουράδα" κυριολεκτικά σημαίνει αυτή που κουνά τα οπίσθιά της!
17). Η ακριβής εξήγηση της φράσης "Από την πόλη έρχομαι και στην κορφή καν' έλα" δεν έχει σχέση με κανέλλα ή άλλα καρυκεύματα, αφού σημαίνει "Έρχομαι από την Κωνσταντινούπολη και σε προσκαλώ να έρθεις στην κορυφή"!
18). Όταν δίνουμε σε κάποιον "πουρμπουάρ", η ακριβής του ερμηνεία είναι ότι του προσφέρουμε χρήματα για να πιει κάτι, δηλαδή τον κερνάμε ένα ποτό!
19). Οι οδηγοί των πρώτων αυτοκινήτων ατμού ονομάστηκαν "σοφέρ", δηλαδή "θερμαστές", γιατί ζέσταιναν το νερό της μηχανής πριν ξεκινήσουν!
20). Η γνωστή συνοικία Πατήσια ονομάστηκε έτσι από την αντίστοιχη Τούρκικη λέξη που σημαίνει "τα κεκτημένα αγροκτήματα"!
21). Όταν λέμε σε κάποιον "Αντίο", του λέμε κυριολεκτικά, σύμφωνα με την αντίστοιχη Ισπανική φράση, ότι "θα τα πούμε στον άλλο κόσμο", δηλαδή πρόκειται για αποχωρισμό!
22). Τα στοιχεία του πληκτρολογίου της γραφομηχανής (έως σήμερα Η.Υ.), τοποθετήθηκαν μπερδεμένα από τον Christopher Latham το 1868, για να μπερδεύει τις γραμματείς και να μην μπλοκάρουν από την ταχύτητά τους τις μηχανές!
23). Η βέρα φοριέται στο τέταρτο δάχτυλο (παράμεσο), γιατί τον παράμεσο διασχίζουν φλέβες που συνδέονται με την καρδιά!
24). Το 1630 ο Γάλλος Καρδινάλιος Ρισελιέ διέταξε τα μαχαίρια του φαγητού να έχουν στρογγυλεμένες άκρες, για να πάψουν επιτέλους οι καλεσμένοι του να καθαρίζουν τα δόντια τους με αυτά!
Αυτές είναι ελάχιστες από τις πληροφορίες που κι αν δεν είστε κάτοχος δε κερδίζετε και τίποτα,αλλά και αντίστροφα δε χάνετε και τίποτα αν τις γνωρίζετε.Εδώ βρίσκονται ορισμένες διευθύνσεις όπου μπορείτε ν'ανακαλύψετε πρόσθετες άχρηστες-χρήσιμες πληροφορίες: http://www.medinfo.gr/?cat_id=471 , http://www.greekdivers.com/forum/index.php?showtopic=10438&mode=threaded&pid=160182 , http://www.myphone.gr/forum/showthread.php?t=148821( για όσους έχουν Nokia κινητό).Έχετε επίσης τη δυνατότητα να ψάξετε σε μία μηχανή αναζήτησης σχετικά στοιχεία πληκτρολογώντας τη λέξη-κλειδί «αυτό το γνωρίζατε?».Μία λίστα από ιστότοπους θα εμφανιστεί˙ανακαλύψτε τις πιο ενδιαφέρουσες!Καλή περιπλάνηση...

Smirnoff North:ένα ποτό με ιστορία μακρά...


Η Smirnoff είναι ένα εμπορικό προϊόν που παράγεται από τη βρετανική εταιρία ποτών Diageo. Τα προϊόντα κάτω από το εμπορικό σήμα της Smirnoff, που άρχισε με μια οινοπνευματοποιία βότκας,η οποία ιδρύθηκε στη Μόσχα από το Piotr Arsenieyevich Smirnov, διανέμονται τώρα σε 130 χώρες και περιλαμβάνουν αρωματικά ποτά βότκας και βύνης.Τον Μάρτιο του 2006 η Diageo στη Βόρεια Αμερική υποστήριξε ότι η βότκα της Smirnoff είναι το μεγαλύτερο σε πωλήσεις αποσταγμένο εμπορικό σήμα οινοπνευματώδων στον κόσμο.Ποιά ήταν λοιπόν η πορεία του ιδιαίτερα επιτυχημένου αυτού ποτού;
Ο Piotr Smirnov ίδρυσε αρχικά την οινοπνευματοποιία βότκας του στη Μόσχα στη διάρκεια της δεκαετίας του 1860, με το όνομα εμπορικών συναλλαγών του PA Smirnoff. Το 1910 ο πρώτος αποχαιρετά τη ζωή και η εταιρία παιρνά στα χέρια του Vladimir Smirnov,γνωρίζοντας μεγάλη επιτυχία . Η επιχείρηση ήκμασε και παρήγαγε περισσότερες από 4 εκατομμύρια φιάλες βότκας κάθε χρόνο. Κατά τη διάρκεια της Οκτωβριανής επανάστασης , η οινοπνευματοποιία δημεύθηκε και η οικογένεια έπρεπε να φύγει.Ο Vladimir Smirnov επανεγκαθίδρυσε το εργοστάσιο το 1920 στην Κων/λη. Τέσσερα χρόνια αργότερα, κινήθηκε προς την Lwów (στο παρελθόν ανήκε στη Πολωνία, τώρα Lviv της Ουκρανία) και άρχισε να πωλεί τη βότκα κάτω από τη σύγχρονη γαλλική ορθογραφία του ονόματος, " Smirnoff". Το νέο προϊόν ήταν μια επιτυχία και μέχρι το τέλος του 1930 εξήχθη στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες. Μια πρόσθετη οινοπνευματοποιία ιδρύθηκε στο Παρίσι το 1925. Στη δεκαετία του '30 ο Vladimir συνάντησε το Rudolph Kunett, Ρώσος που είχε μεταναστεύσει στην Αμερική το 1920. Η οικογένεια Kunett ήταν προμηθευτής των οινοπνευματώδων της Smirnoff στη Μόσχα πριν από την επανάσταση. Το 1933 ο Vladimir πώλησε στους Kunett το δικαίωμα να αρχίσει η βότκα της Smirnoff τις πωλήσεις στη Βόρεια Αμερική. Εντούτοις, η επιχείρηση στην Αμερική δεν ήταν τόσο επικερδείς όσο οι Kunett είχαν ελπίσει. Το 1938 οι Kunett δε μπορούσαν να πληρώσουν για τις απαραίτητες άδειες πωλήσεων, και ερχόμενοι σε επαφή με τον John Martin, πρόεδρο της Heublein, ο οποίος συμφώνησε να αγοράσει τα δικαιώματα της Smirnoff. Χάρις στην εισαγωγή των κοκτέιλ βότκας και των επιτυχών εκστρατειών διαφημίσεων, η Smirnoff αυξήθηκε σε δημοτικότητα και στις ΗΠΑ και διεθνώς. Προς το τέλος της δεκαετίας του '90 η Smirnoff εισήγαγε μια σειρά νέων προϊόντων στο Ενωμένο Βασίλειο,κατακτώντας την ευρωπαϊκή και βορειοαμερικανική αγορά, που έγιναν γρήγορα δημοφιλή μεταξύ των νέων, ειδικά μέσα από τη νυχτερινή ζωή στα διάφορα κέντρα διασκέδασης.
Κάθε φορά επομένως που πίνετε μία σταγόνα Smirnoff ,σκεφτείτε τη μακραίωνη ιστορία του ποτού που κρατάτε στο χέρι σας!Για τη γεύση την οποία σήμερα εμείς δοκιμάζουμε χρειάστηκε μία σειρά από συνεχείς προσπάθειες στη διάρκεια αρκετών ετών.Τα σοβαρά οινοπνευματώδη αποτελούν αναπόσπαστο μέρος του πολιτισμού του ανθρώπου-αρκεί να αναλογιστούμε το...κρασί,τον οίνο των αρχαίων-,δίχως όμως αυτό να σημαίνει την ασύστολη κατάποσή τους(το τελευταίο θα μας απασχολήσει σε διαφορετική ενότητα).Aς σεβαστούμε τον εαυτό μας για να τιμήσουμε τον πολιτισμό.

Για ένα πακέτο τσιγάρα...




Αποφάσισαν τελικά και οι γονείς μου,μετά από τη δική μου εξόρμηση στην Πάρο, να αποσυρθούν με τη σειρά τους από την καθημερινότητα και να μεταβούν σε νησί των Σποράδων-αν δεν απατώμαι στη Σκιάθο...Και ως υπέρμαχοι της ασφάλειας θέλησαν φυσικά να παραχωρήσουν την επίβλεψη σε ένα στενό συγγενικό πρόσωπο.Στράφηκαν επομένως-που αλλού;- σε μία από τις γιαγιάδες,η οποία σήμερα μας(ο πληθυντικός αναφέρεται και στον αδερφό μου)επισκέφθηκε(είναι και το φαγητό στη μέση...).Aυτό όμως που μας διηγήθηκε την ώρα του φαγητού με έκανε αμέσως να ανατρέξω στο ιστολόγιο και στη συγγραφή αυτής της ανάρτησης.Ακούστε(που λέει ο λόγος...)λοιπόν προσεκτικά:


Ήταν πέντε το πρωί της προηγούμενης Παρασκευής,όπου ένας ένοικος από τις εργατικές κατοικίες του Άγιου Θωμά αποφάσισε να εγκαταλείψει παροδικά την οικία του, προκειμένου να αγοράσει ένα πακέτο με τσιγάρα,καθώς,όπως φαίνεται,του είχαν τελειώσει.Φθάνοντας με το ιδιωτικό όχημα στο σημείο πώλησης από τη δεξιά πλευρά με κατεύθυνση την Πολυτεχνείου(για όποιον γνωρίζει τη συνοικία της Φιλιπούπολης,αναφέρομαι στο περίπτερο έναντι της πύλης της στρατιάς επί την οδό Ιωαννίνων),αφού διέσχισε το δρόμο και επιστρέφοντας στο σημείο στάθμευσης,παρασύρθηκε από δίκυκλο με αποτέλεσμα το σοβαρό τραυματισμό του και τη διακομιδή του στη μονάδα της εντατικής θεραπείας του παλαιού νοσοκομείου της Λάρισας.Τα αίτια του ατυχήματος-ευτυχώς δε θρηνήσαμε και πάλι ανθρώπινες ζωές στις οδικές αρτηρίες-δεν έχουν ακόμη διευκρινιστεί πλήρως.


Όποιοι και αν ήταν οι παράγοντες που οδήγησαν στην πρόκληση του συμβάντος(απροσεξία των μετέχοντων,κακή ορατότητα,επήρεια αλκοόλ,κατάσταση του επιβατικού οχήματος κλπ)ένα είναι το σίγουρο:«Πού πας ρε καραμήτρο πέντε το πρωί για τσιγάρα;».Βέβαια καλά να είσαι βρε άνθρωπε,όντας και γνωστός μας,αλλά ήταν τόσο απαραίτητο να καπνίσεις εκείνη την ώρα;Ίσως να ήταν και ένα περίεργο παιχνίδι της τύχης˙ακόμη και το πιο ασήμαντο πράγμα μπορόυσε απλώς να είχε συμβάλλει.Δεν κοιτάμε ωστόσο το πέταγμα καμίας πεταλόυδας από τις Κανάριες Νήσους,όπως θα έλεγε και η θεωρία του Χάους,παρά τα σημαντικά πράγματα,αυτά στα οποία άμεσα μπορούμε να παρέμβουμε και να τα καθορίσουμε.Γιατί να προκαλούμε την τύχη μας;Τί θα γράψει επομένως το καλεντάρι;Κλινήρης για ένα πακέτο τσιγάρα...Και αναγράφεται:«To κάπνισμα μπορεί να σκοτώσει»!

Με νέα εμφάνιση και...διάθεση!



Είχα βαρεθεί τα τυποποιημένα πρότυπα που παρείχε η διεύθυνση του blogger,τα οποία παρουσίαζαν μάλιστα και ένα φτωχό διάκοσμο.Βέβαια υπάρχει πάντα η λύση της δημιουργίας μίας δικής σου ιστοσελίδας με τη χρηση ενός ειδικού συντάκτη,μόνο που δεν είναι ευρέως διαδεδομένη και φυσικά εύκολα εφαρμόσιμη η συγκεκριμένη τεχνική,η οποία απαιτεί μάλιστα καλές γνώσεις προγραμματισμού συστημάτων.Γι'αυτό ανέτρεξα-πού αλλού-στη γνωστή μηχανή αναζήτησης της Google προκειμένου να ανακαλύψω sites που να προσέφεραν ίσως έτοιμες templates για διάφορους τύπους(στο πεδίο αναζήτησης αναγράψετε την αγγλική έκφραση «the most beautiful blogger templates»).Και τελικά βρήκα ένα πλήθος από ιστοσελίδες που κατείχαν είτε κωδικούς(codes) για πρότυπα,τα οποία μπορούσες ασφαλώς να δοκιμάσεις με την επιλογή «live demo»,είτε παραπομπές-συνδέμους(links) σε γνωστούς παρόχους προτύπων,αναγνωρισμένων από τους διαχειριστές των σελίδων επαφής(blogger,myspace,hi5,wordpress...).Η αποκλειστική πρόσθετη εφαρμογή που είναι απαραίτητη αποτελεί ένα πρόγραμμα αποσυμπίεσης αρχείων,όπως το winzip(αν δεν είστε κάτοχος μπορείτε να προμηθευτείτε μία δοκιμαστική έκδοση από την επίσημη web page),για να κάνατε αφότου μεταφορτώσετε(πιέστε στην ένδειξη «download») το αρχείο αποσυμπίεση(extract).To πρόβλημα είναι πως ,αν και οι οδηγίες, που υπάρχουν σε κάθε αρχείο,συμβουλεύουν το χρήστη να ανατρέξει αρχικά-για όσους χρησιμοποιούν blogger- στην επιλογή διάταξη(layout) και έπειτα(αφού επιλεχθεί η επεξεργασία HTML) στην αναζήτηση(browse) και τελικά στη μεταφόρτωση(upload),η αποθήκευση δεν ολοκληρώνεται με παράλληλη εμφάνιση μίας προειδοποιητικής ένδειξης.Τί πρέπει λοιπόν να γίνει;





  1. Αποθηκεύσετε το τρέχον πρότυπο(«λήψη πλήρους προτύπου»).


  2. Ανατρέξετε στο αρχείο(στην αντίστοιχη διεύθυνση αποθήκευσης που έχετε στην αποσυμπίεση επιλέξει) και να το «ανοίξετε» με ένα πρόγραμμα ανάγνωσης(σ.σ το σημειωματάριο είναι η καλύτερη εναλλακτική).


  3. Αντιγράψετε το περιεχόμενο και επικολλήσετέ το στο πλαίσιο που υπάρχει στην επιλογή «επεξεργασία HTML»,αφότου έχετε αποκόψει το προηγούμενο πρότυπο.

  4. Πατήστε την ένδειξη «αποθήκευση».

  5. Πιθανώς να εμφανιστούν και πάλι προειδοποιητικές ενδείξεις για κάποια στοιχεία του προτύπου που έχετε επιλέξει(γιατί δε «σηκώνει» και πολλά λούσα...),αλλά μην πτοείστε.Απλώς πατήστε «αποθήκευση και επιβεβαίωση».

  6. Tο πρότυπο είναι έτοιμο για επεξεργασία.


Θέλω μόνο να συμβουλεύσω τους επίμαχους bloggers να αποθηκεύσουν(άνετα μπορούν και στο word!!) όσα στοιχεία-gadgets μετρούσαν στο προηγούμενο πρότυπο,διότι πρόκειται να διαγραφούν˙για τις αναρτήσεις μην ανησυχείτε(ΙΔΙΑΙΤΕΡΗ ΠΡΟΣΟΧΗ ΣΤΑ ΗΤΜL/JAVA SCRIPT).Σας παροτρύνει άλλωστε ένας παθών που έχασε δυστυχώς ορισμένα στοιχεία και-για μαντέψτε- άντε πάλι από την αρχή(μηδενίστηκαν και οι επισκέπτες)!!!Ο αδερφός μου όμως-ας σημειωθεί και πιο μικρός ηλικιακά!) μπόρεσε πριν την αλλαγή να τα «σώσει» και έτσι δε κόπιασε ιδιαίτερα...Είναι αυτό που λένε «Όποιος δεν έχει μυαλό,έχει πόδια»!Και στην περίπτωσή μου το τελευταίο ταιριάζει... γάντι!Στερνή μου γνώση να σ'είχα πρώτα,δηλώνει ο θυμόσοφος λαός(πιάσαμε τις παροιμίες και δε μπορούμε να τις αφήσουμε βλέπετε...).

Σημείωση:Χτυπώντας στον τίτλο της ανάρτησης θα μεταβείτε σε μία σχετική σελίδα παροχής προτύπων.

Μy favourite dj:Offer Nissim

Όντας ένθερμος οπαδός της trance και house μουσικής θα ήταν σημαντική μου παράληψη να μην αφιερώσω μία ειδική ανάρτηση στον

ισραηλινό δημιουργό που αποτελεί κατά κοινή παραδοχή μία από τους πιο σημαίνουσες παρουσίες στο χώρο του.Γεννήθηκε το 1964 στο Τελ Αβίβ,παλαιότερη πρωτεύουσα του Ισραήλ. Ο Nissim παράγει συνήθως house μουσική , συμπεριλαμβανομένων των αποκλειστικών διαδρομών που χαρακτηρίζουν τις θηλυκές αοιδούς ( ειδικότερα η Dana International,όπως είναι γνωστή, και η Maya Simantov). Σαν DJ, ο Nissim παίζει δύο φορές το μήνα στo TLV club, στο Τελ Αβίβ και περιστασιακά στην πόλη της Νέας Υόρκης, στο Μόντρεαλ του Καναδά και φυσικά στο διάσημο Living Club της Πόλης του Μεξικού.O Nissim έχει μιξάρει σημαντικές επιτυχίες του παρελθόντος και συνεργάστηκε με καλλιτέχνες όπως η Donna Summer,η Deborah Cοx,η Kristine W(eitz),η Dana International, η Christina Aguilera και η Madonna.Τον Απριλίο του περασμένου χρόνου (2007),ο Nissim παρήγαγε ένα διπλό CD ,το αποκαλούμενο λεύκωμα « Forever Tel Aviv». Το τελευταίο περιέχει αρκετές από πιο πρόσφατες mix επιτυχίες του μαζί με... διαδρομές από άλλους διάσημους DJ' s.Οι καλλιτέχνες που φιλοξενούνται είναι-πώς μπορούσε να λείψει άλλωστε!- η Maya Simantov,η Beyoncé, η Suzanne Palmer,με το δυνατό track Fascinated, η Χριστίνα Aguilera, η Donna Summer καθώς και η Angie Stone, μεταξύ άλλων.Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τη ζωή και τη δραστηριότητα του πραγαματικά εκπληκτικού αυτού μουσικού δημιουργού μπορείτε να βρείτε στην επίσημη ιστοσελίδα του http://www.offernissim.com/, όπου υπάρχει και η λίστα των πιο πρόσφατων επιτυχιών του.Για όσους ενδιαφέρονται αρκετά mix track βρίσκονται και στην music/video playlist του ιστολογίου.

Vote now!



«Γιατί να ψηφίσω τον Όλυμπο ως ένα από τα επτά φυσικά θαύματα του κόσμου;» με ρώτησε αφελώς ένας από τους φίλους μου.Μπορεί εκ πρώτης όψης η..πάλαι ποτέ οικία του δωδεκάθεου να μην έχει κάτι ιδιαίτερο και ξεχωριστό να επιδείξει-ένα συμπαγής ορεινός όγκος φαίνεται άλλωστε!-εκτός από την αρχαία του λάμψη,ωστόσο οι ειδικοί επισημαίνουν τη σημαντικότη τα του χερσαίου αυτού οικοσυστήματος για τη διατήρηση και αναπαραγωγή ενός εξαιρετικά υψηλού αριθμού ζωικών και φυτικών ειδών(και οι τελευταίοι νομίζω γνωρίζουν κάτι περισσότερο...).Να, λοιπόν, γιατί ο Όλπυμπος πρέπει να θεωρηθεί,όπως εγώ τουλάχιστον θεωρώ,ως ένα από τα επτά θαύματα που ο φυσικός κόσμος χάρισε σε μας προκειμένου να φυλάττουμε κι όχι εμπαικτικά να αμελούμε:

Η έρευνα των φυτών του Ολύμπου άρχισε πριν 150 χρόνια.Tο 1836 ο Γάλλος βοτανολόγος Αυcher - Εlογ μελέτησε τα φυτά του Ολύμπου. Σύμφωνα με τις μελέτες τους, ο Εθνικός Δρυμός χαρακτηρίζεται από τις πλουσιότερες σε χλωρίδα περιοχές της Ελλάδας, με περίπου 1.700 είδη και υποείδη, που αντιστοιχούν περίπου στο 25% της ελληνικής χλωρίδας. Από αυτά, τα 187 χαρακτηρίζονται ως σημαντικά, 56 είναι ενδημικά ελληνικά εκ των οποίων 23 τοπικά ενδημικά, δηλαδή βρίσκονται μόνο στον Όλυμπο και 16 είναι σπάνια στην Ελλάδα ή και εμφανίζουν τα ακραία όρια εξάπλωσής τους στη Βόρεια Ελλάδα. Τα περισσότερα από αυτά που βρίσκονται σε χαμηλό υψόμετρο είναι τα συνηθισμένα μεσογειακά και κεντροευρωπαϊκά είδη. Το είδος Jankaea heldreichii, φυτικό λείψανο από την εποχή των παγετώνων, παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τους επιστήμονες.Η έντονη ποικιλότητα του ανάγλυφου, ο διαφορετικός προσανατολισμός των πλαγιών και η θέση τους σε σχέση με την θάλασσα επηρεάζουν κατά τόπους το κλίμα του Ολύμπου με αποτέλεσμα να επικρατούν τοπικές συνθήκες μικροκλίματος που σε συνδυασμό με το γεωλογικό υπόβαθρο και το έδαφος, ευνοούν την ανάπτυξη ιδιαιτέρων τύπων βλάστησης και χαρακτηριστικών βιοτόπων αντίστοιχα.Η βλάστηση του Ολύμπου και ιδιαίτερα η κατατομή της, παρουσιάζει πολλές ιδιαιτερότητες. Γενικά, η βορειοανατολική πλευρά του Ολύμπου είναι πυκνά δασωμένη, αφού δέχεται και τις περισσότερες βροχές, ενώ η νοτιοδυτική έχει σημαντικά αραιότερη βλάστηση. Επίσης, ενώ στις γειτονικές οροσειρές των Πιερίων, του Κάτω Ολύμπου και της Όσσας υπάρχει μια σαφής διαδοχή των ζωνών βλάστησης, ακολουθώντας το υψόμετρο, στον Όλυμπο παρατηρείται αναρχία στη διαδοχή των ζωνών βλάστησης. Το γεγονός αυτό οφείλεται στη μεγάλη ποικιλία μικροκλιμάτων που δημιουργεί το ανάγλυφο της περιοχής.
Υπάρχουν γενικά τέσσερις διαδοχικές ζώνες βλάστησης που παρατηρούνται στον Όλυμπο χωρίς σαφή όρια μεταξύ τους και είναι οι ακόλουθες:

α) Μεσογειακή Ζώνη Βλάστησης
Από το υψόμετρο των 300μ. μέχρι και τα 500μ. απαντάται η μεσογειακή ζώνη των αείφυλλων πλατύφυλλων (μακκία). Εκτός από την αριά (Quercus ilex) και τη γλιστροκουμαριά (Arbutus andrachne) απαντώνται το
πουρνάρι(Quercus coccifera) ,η ήμερη κουμαριά (Arbutus unedo), το φυλίκι (Phillyrea latifolia), η δάφνη (Laurus nobilis), ο κέδρος (Juniperus oxycedrus) και άλλα. Από τα φυλλοβόλα είδη τα συνηθέστερα είναι ο μέλιος (Flaxinus ornus), το τρίλοβο σφενδάμι (Acer monspessulanum) η κουτσουπιά (Cercis siliquastrum) η κοκορεβιθιά (Pistacia terebinthus) το χρυσόξυλο (Cotinus coggygria) και άλλα.

β)Ζώνη δασών οξιάς – ελάτης και ορεινών κωνοφόρων
Η ζώνη των αείφυλλων πλατύφυλλων αντικαθίσταται βαθμιαία από τα οικοσυστήματα της μαύρης πεύκης (Pinus nigra var.pallasiana) που σχηματίζει συμπαγείς συστάδες και είναι χαρακτηριστικό ότι λείπει παντελώς η ενδιάμεση ζώνη των φυλλοβόλων δρυών, αν και άτομα των ειδών αυτών απαντώνται σποραδικά μέσα σε συστάδες μαύρης πεύκης. Στις βορεινές πλαγιές της κοιλάδας του Ξηρόλακκου και σε υψόμετρο μεταξύ 600 και 700μ. βρίσκεται υψηλό δάσος χνοώδους δρυός (Quercues pubescens) εκτάσεως 1.200 στρ. περίπου. Η μαύρη πεύκη κυριαρχεί στην ανατολική και βόρεια πλευρά του βουνού από τα 500 έως τα 1.700 μ. υψόμετρο. Στη ζώνη αυτή εμφανίζεται επίσης η υβριδογενής ελάτη (Abies hybridogenus borissi-regis) σε μικρές ομάδες και λόχμες, μέχρι και μικρές συστάδες, ιδιαίτερα στη χαμηλότερη περιοχή και στις θέσεις Ναούμη (δυτικά) και Σταλαματιά και Παλιόκαστρο (ανατολικά), όπου απαντάται σε μίξη με τη μαύρη πεύκη και το
ρόμπολο (Pinus heldreichii). Επίσης, στη ζώνη αυτή απαντάται και η οξιά (Fagus sylvatica s.1), η οποία, ενώ στα γειτονικά βουνά της Όσσας και των Πιερίων δημιουργεί εκτεταμένη ζώνη βλάστησης, στον Όλυμπο περιορίζεται σε μικρές συστάδες, που εμφανίζονται σαν νησίδες και βρίσκονται κυρίως στις υγρότερες θέσεις και στα καλύτερα εδάφη. Ιδιαίτερα πλούσια ποικιλία δένδρων και θάμνων βρίσκεται στην κοιλάδα του Ενιπέα. Εκεί μπορεί να δει κανείς τη φτελιά (Ulmus glabra), την αγριοκερασιά (Prunus cerasifera), τον ίταμο (Taxus baccata), τη λεπτοκαρυά (Corylus avellana), το αρκουδοπούρναρο (Ilex aquifolium) την κρανιά (Cornus mas) το μελιάδι (Fraxinus ornus) και το σφενδάμι (Acer monspessulanum) και μια σημαντική ποικιλία από ποώδη φυτά. Τα φαράγγια και οι ρεματιές καλύπτονται από πλατάνια (Platanus onentalis), ιτιές (Salix cίnerea) μαύρο σκλήθρο και παρόχθια βλάστηση.

γ) Ζώνη ψυχρόβιων κωνοφόρων
Το χαρακτηριστικό είδος της ζώνης αυτής είναι το
ρόμπολο (Pinus heldreichii). Το σπάνιο αυτό είδος πεύκης εμφανίζεται σποραδικά από τα 1000μ. υψόμετρο και βαθμιαία αντικαθιστά τη μαύρη πεύκη, ενώ από τα 1400μ. και πάνω, δημιουργεί σχεδόν αμιγές δάσος. Από τα 2000 μ. υψόμετρο το δάσος αρχίζει και αραιώνει, ενώ φτάνει μέχρι τα 2750μ. δημιουργώντας έτσι το υψηλότερο δασοόριο (ανώτατο όριο στο οποίο αναπτύσσονται δάση) των Βαλκανίων και της Ευρώπης γενικότερα. Χαρακτηριστικό του είδους αυτού είναι ότι πάνω από τα 2500μ, τα δέντρα αποκτούν μια έρπουσα μορφή. Η περιοχή που αναπτύσσεται το ρόμπολο είναι συνήθως ξηρή και οι πλαγιές πετρώδεις. Στη ζώνη αυτή δεν υπάρχουν πηγές ή ρέματα με νερό. Η βλάστηση που αναπτύσσεται στην περιοχή αυτή είναι προσαρμοσμένη στις ειδικές τοπικές συνθήκες και αντιπροσωπεύεται από χαρακτηριστικούς θάμνους, αγρωστώδη, χασμόφυτα κ.ά., ενώ η χλωρίδα περιλαμβάνει πολλά ενδημικά είδη των Βαλκανίων.

δ)Εξωδασική ζώνη υψηλών ορέων (αλπική ζώνη)
Μετά τη ζώνη του ρόμπολου ακολουθεί μια εκτεταμένη και γυμνή από δέντρα ζώνη με αλπικά λιβάδια, που συντίθεται από μωσαϊκό λιβαδικών οικοσυστημάτων, ανάλογα με το ανάγλυφο, την κλίση και τον προσανατολισμό του εδάφους. Σε γενικές γραμμές η αλπική αυτή βλάστηση, στην οποία συναντώνται περισσότερα από 150 είδη φυτών, διακρίνεται σε λιβάδια με χιονοστρώσεις, χλοώδεις βάλτους, αλπικούς λιθώνες και σχισμές βράχων. Στα λιβάδια, στους βράχους και στις απότομες πλαγιές ζουν τα περισσότερα
ενδημικά φυτά του Ολύμπου, κυρίως μερικά από τα ωραιότερα ελληνικά αγριολούλουδα. Από αυτά τα μισά βρίσκονται μόνο στην Βαλκανική χερσόνησο και τα 23 μόνο στον Όλυμπο και πουθενά αλλού.

Η πανίδα του Ολύμπου, που δεν έχει μελετηθεί συστηματικά μέχρι σήμερα, περιλαμβάνει σημαντική ποικιλία και χαρακτηρίζεται από την παρουσία σημαντικών, σπάνιων και απειλούμενων ειδών. Τα μεγάλα θηλαστικά, που ζούσαν παλαιότερα στην περιοχή, όπως το ελάφι, έχουν πλέον εξαφανιστεί από τον Όλυμπο. Στην αρχαιότητα υπήρχαν λιοντάρια (Παυσανίας) ενώ τουλάχιστον μέχρι τον 16ο αιώνα υπήρχαν αρκούδες (Βίος Αγίου Διονυσίου του Νεωτέρου).Έχουν καταγραφεί 32 είδη θηλαστικών, στα οποία περιλαμβάνονται το αγριοκάτσικο (Rυρicapra rupicapra), το ζαρκάδι (Capreolus capreolus), το αγριογούρουνο (Sus scrofa), η αγριόγατα (Felis sylvestris), το κουνάβι (Martes foina), η αλεπού (Vulpes vulpes), ο σκίουρος (Sciurus vulgaris) κ.ά. Έχουν εντοπιστεί επίσης 108 είδη πτηνών (όπως Τσιχλογέρακο, Μαυρόγυπας, Πετροπέρδικα, Λευκοπελαργός, Αγριοπερίστερο, Κοκκινολαίμης, Χρυσογέρακας, Πετρίτης, Δενδρογέρακο, Χρυσαετός, Φιδαετός, Σταυραετός, Τσαλαπετεινός) πολλά από τα οποία, ιδιαίτερα τα αρπακτικά, είναι σπάνια και προστατεύονται αυστηρά από διεθνείς συμβάσεις.
Υπάρχουν ακόμα τα συνηθισμένα ερπετά του ελληνικού χώρου (22 είδη όπως φίδια, χελώνες, σαύρες κ.λπ.) και ορισμένα αμφίβια (8 είδη) στα ρέματα και τις εποχιακές λίμνες, καθώς και μια μεγάλη ποικιλία εντόμων, κυρίως πεταλούδες, για τις οποίες ο Όλυμπος φημίζεται.
Τί λέτε λοιπόν;Είναι ή δεν είναι ο Όλυμπος από μόνος του ένα θαύμα της φύσης;Χτυπήστε στον τίτλο της ανάτησης για να μεταβείτε στη σχετική διαδικτυακή ψηφοφορία.

Σχέδιο ανασυγκρότησης του Ο.Σ.Ε.;

Σχέδιο ανασυγκρότησης του οργανισμού σιδηροδρόμων διακηρύττει ο υπουργός μεταφορών.Εγώ προτιμώ να το ονομάσω σχέδιο τελειωτικής κατάλυσης και πλήρους απαξίωσης του δημόσιου εθνικού μεταφορέα(για την Ολυμπιακή ούτε λόγος!).Πρόσεξα σε κάποιο ιστολόγιο τις σχετικές μεταρρυθμίσεις που προσπαθεί το αρμόδιο Υπουργείο να προωθήσει προκειμένου να...εξυγιάνει το νοσηρό σύστημα το οποίο επικρατεί στο εσωτερικό του.Δε διαφωνώ με τα σημεία στα οποία η επιτροπή έχει επικεντρώσει τη μεταρρυθμιστική της απόπειρα-είμαστε άλλωστε όλοι μας μάρτυρες των χαμηλών δεικτών παροχής υπηρεσιών- ,αλλά δε μπορώ να σιγήσω μπρος στον τρόπο που έχει επιλεγεί για την επίτευξη των στόχων που έχουν τεθεί,με πρώτο τη διαφάνεια στη διαχείριση των οικονομικών στοιχείων του οργανισμού.Σταματώ σε δύο μόνο μέτρα:α)στην αύξηση των κομίστρων σε επίπεδο που αγγίζει ακόμη και το 100% σε ορισμένες διαδρομές,δίχως να διευκρινιστεί αν αφορά και στις υπερ-ταχείες αμαξοστοιχίες,που είναι ήδη ιδιαίτερα υψηλές,και β)στην εθελούσια έξοδο 4.000 υπαλλήλων.Είναι κοινώς αποδεκτό ότι ο οργανισμός μετρά υπερ-άριθμους εργαζόμενους,αρκετά παραπάνω από αυτούς που θα χρειάζονταν για την ικαναποιητική του λειτουργία,κι μάλιστα την ώρα που λίγοι είναι εκείνοι ,οι οποίοι ανταποκρίνονται με συνέπεια στις αρμοδιότητες και τα καθήκοντά τους.Εδώ όμως εγείρεται ένα καθοριστικό ερώτημα:«Για την αμέλεια των εργαζόμενων,που συχνά είναι εγκληματική(μην ανατρέξουμε στα πολυάριθμα ατυχήματα που συνοδεύονταν και με απώλεια ανθρώπινης ζωής...),δεν είναι υπεύθυνοι,πρωτίστως τα ανώτερα στη διοικητική ιεραρχία στελέχη;».Η εθελούσια έξοδος δηλαδή δε θα αφορά στους κουστουμάτους που με δακρύβρεχτα λόγια και περισσή υποκρισία τολμούν να εμφανίζονται στα μέσα ενημέρωσης για να διαβεβαιώσουν την απόδοση ευθυνών την επομένη ενός συμβάντος,αλλά στους τελευταίους τροχούς της αμάξης!Έστω λοιπόν ότι πρόκειται να δρομολογηθεί η απομάκρυνση του αντίστοιχου αριθμού ατόμων από την υπηρεσία˙τι θα γίνει;Αν δεν υπάρχει δυνατή διοικητική ικανότητα,κατάλληλος στρατηγικός σχεδιασμός και κυρίως εξακρίβωση των αποτελεσμάτων ο οργανισμός δε πρόκειται να ανακάμψει και να αποτελέσει έναν από τους κύριους παράγοντες ανάπτυξης της εθνικής μας οικονομίας.Πρέπει επομένως τα διοικητικά στελέχη να διέρχονται από συνεχή αξιοκρατικό έλεγχο,μακριά από κομματικές σημαίες και συμφέροντα τόσο για την παρουσία τους μέσα στον οργανισμό όσο και για τις ικανότητές τους,με παράλληλη εκπαίδευση και ανανέωση του υπαλληλικού προσωπικού,κάτι που απαιτεί φυσικά ισχυρό οικονομικά ασφαλιστικό ταμείο.Και αρχής γενομένης από την αναδιάταξη των αμοιβών και συντάξεων(να μειωθούν επιτέλους τα υπέρογκα χρηματικά ποσά των ανώτατων στελεχών,γιατί δε νομίζω η προσφορά τους να είναι πολύ μεγαλύτερη από τα χαμηλότερα κλιμάκια!!!).Προχωρώ τώρα στο δεύτερο προωθούμενο μέτρο.Άκουσα πρόσφατα τον υπουργό μεταφορών-αυτόν το μαλακάκο...-να προτείνει πως πρέπει οι τιμές των εισητηρίων να προσεγγίσουν τις αντίστοιχες των υπεραστικών γραμμών των λεωφορείων, διευθέτηση που βρίσκει αντίθετη την κοινή γνώμη και βέβαια τσέπη!Τον έχει ενημερώσει κανείς αυτόν ,εκεί κάτω, στη μακρυνή Αθήνα πως δε μπορεί να γίνει σύγκριση στις τιμές των κομίστρων,αφού δε μιλάμε αφενός για παροχή ίδιας υπηρεσίας,δηλαδή μετακίνηση πάνω σε κάτι γραμμές(τα λεωφορεία ξέρεις κινούνται με ρόδες...) και αφετέρου-ας επισημάνουμε και τη μικρή αυτή λεπτομέρεια,γιατί μπορεί να του διέφυγε βρε αδερφέ με τόσες υποχρεώσεις!- για τον ίδιο αριθμό επιβατών;Έστω λοιπόν ότι επικυρώνεται η αντίστοιχη απόφαση(φτου κακιά ώρα...).Ποιός μας διαβεβαιώνει ότι το κοινό θα συνεχίσει να προτιμά τις σιδηρογραμμές απ' ότι τις λεωφορειογραμμές,τη στιγμή που το αντίτιμο που θα οφείλει να καταβάλλει θα είναι συγκρίσιμο;Η κίνηση δηλαδή αυτή,όπως εμένα τουλάχιστον με κάνει να καταλαβαίνω,ανταποκρίνεται στην υποβοήθηση μίας ιδιωτικής επιχείρησης,ακριβώς όπως τα Κ.Τ.Ε.Λ., κι όχι στην ανασυγκρότηση του οργανισμού.Εκτός κι αν έχουν κάπου κρυμμένο το μαγικό ραβδί και μας το κρύβουν για έκπληξη!Ναι,ναι αυτό είναι...Πώς δε το είχα σκεθφεί νωρίτερα;Κατά αυτόν τον τρόπο ελπίζουν να ανακάμψει ο Ο.Σ.Ε.˙χτυπώντας την αμαξοστοιχία με τη μαγική ράβδο.Ας προσέξουν όμως μη τους βγει σε κολοκύθα, γιατί τότε...

Champions League με κιάλια !





Ήμουν δώδεκα χρόνια μαθητής και κάθε χρόνο ανέμενα με ιδιαίτερη ανυπομονησία την καινούρια σχολική χρονιά,που ήταν για μένα ταυτόσημη με την έναρξη της ευρωπαϊκής ποδοσφαιρικής διασυλλογικής διοργάνωσης ή απλά το Champions League βρε αδερφέ!Αλλά φέτος,στο πρώτο μου ακαδημαϊκό έτος,φαίνεται πως η ομάδα την οποία υποστηρίζω(θεωρώ πως από το σήμα κατανοήσατε για ποιά πρόκειται˙άλλωστε αναγράφεται!) θα δηλώσει απούσα,μετά από μία μακροχρόνια παρουσία-πετυχημένη ή όχι το αφήνω γι 'άλλους κι δε με ενδιαφέρει κιόλας.Για να μην παρεξηγηθώ το δηλώνω από την αρχή:δεν ασχολούμαι εκτενώς με τα...ποδοσφαιρικά(όχι τα παπούτσια!!)και φυσικά δεν είμαι και το πιο κατάλληλο πρόσωπο για την αθλητική δημοκοπία-αλήθεια πώς είπαμε πώς τον λένε τον καινούριο μας προπονητή ;Δε μπορώ όμως να αφήσω ασχολίαστη την προχθεσινή εμφάνιση της ομάδας μου στην Κύπρο,όπου(για να ενημερώσω και αυτούς που δε το γνωρίζουν)γνώρισε ταπεινωτική ήττα.Θα μου πεις τώρα:«Υπάρχει άραγε ταπεινωτική ήττα;Κι αν ναι,τότε ποιά είναι τα κριτήρια;».Εγώ δε θεωρώ πως μία ήττα χαρακτηρίζεται κατά αυτόν τον τρόπο αποκλειστικά από το τελικό αριθμητικό αποτέλεσμα.Δε μπορεί όμως μία ομάδα που μετρά μία συνεχόμενη δεκαετή παρουσία στα ευρωπαϊκά γήπεδα να επιδεικνύει στον αγωνιστικό χώρο μία συμπεριφορά, αναντίστοιχη της εμπειρίας που όφειλε να έχει κομίσει...Εμένα αυτό το τελευταίο με κάνει να πιστεύω δύο πιθανά πράγματα:α)είτε ο Ολυμπιακός βρέθηκε σε μία κοινώς ομολογούμενη κακή ημέρα,μακριά από τον καλό του εαυτό(θυμάμαι το 1-2 μέσα στη Λάτσιο ή το 4-2 στη Ρεάλ,άσχετα με την απώλεια των βαθμών),β)είτε όλα αυτά τα χρόνια έπαιζε αποκλειστικά ως μία επιχείρηση,δίχως μέριμνα για απόκτηση επαγγελματικής εμπειρίας.Βέβαια η φετινή ομάδα του Βαλβέρδε είναι νεόδμητη˙υπήρχαν όμως παίχτες-και πρωτίστως ο αρχηγός- που με τη συμβολή τους μπορούσαν να αποτρέψουν την εμφάνιση μίας «αντι-ευρωπαϊκής» ομάδας!Μάλλον ο προπονητής δεν είχε προετοιμάσει κατάλληλα την αποστολή και θα ήθελα φυσικά εδώ να προσθέσω την ψυχολογία των παικτών,οι οποίοι κατέφθασαν στη Κύπρο(και μη ξεχνάμε μέσα στο καλοκαίρι!!!!) προκειμένου να αντιμετωπίσουν μία...«κατώτερη»,όπως τους είπαν, ομάδα!Υποτίμηση του αντιπάλου,καθαρή αυτοκτονία.Καλά είναι να διδάξει εκεί στο περήφανο λιμάνι ο προπονητής και τα παλαιότερα στελέχη στους νέους της ομάδας πως δεν υπάρχει αδύναμη ή δυνατή ομάδα,παρά καλά προετοιμασμένη ή...διαλυμένη! Καμία ομάδα δε κρίνεται από τον προϋπολογισμό ή τα έσοδά της, ακόμα και αν φέρει το όνομα «Ολυμπιακός».Την άγνοια ο αθλητισμός δε τη συγχωρεί!

Γράφοντας,ανακαλύπτω...


Αρκετές είναι οι φορές που,ενώ ξεκινώ να γράφω πάνω σε κάποιο θέμα,καταλήγω σε κάτι διαφορετικό.Υπάρχουν είχε αναφέρει ο Γερμανός φιλόσοφος Σοπενχάουερ τριών ειδών συγγραφείς:α)αυτοί που γράφουν από μνήμης και είναι οι πολυαριθμότεροι,β)έπειτα αυτοί που σκέφτονται την ώρα που γράφουν και είναι κάμποσοι˙σκέφτονται για να γράψουν,λέγει και τέλος γ)αυτοί που έχουν ήδη σκεφτεί και φυσικά είναι σπάνιοι.Εγώ δε γνωρίζω σε ποιά κατηγορία συγγραφέων κατατάσσομαι σύμφωνα με τον πρώτο(ίσως πρόσκειμαι στη δεύτερη...),αλλά μπορώ να δηλώσω δίχως προκατάληψη(μη παρεξηγηθεί και το sourotiri !!) πως και οι τρεις έχουν ένα μόνο κοινό σημείο˙το σκοπό.Για μένα το γράψιμο δεν είναι τίποτα άλλο παρά από μία απόπειρα να συναντήσεις την αλήθεια.H αμφισβήτηση αποτελεί συστατικό τμήμα της ανθρώπινης φύσης , βάση της φιλοσοφίας και τροφό της επιστημονικής δραστηριότητας.Έρχονται ώρες που συλλογίζομαι το ρωμαϊκό ρητό «σκέφτομαι,άρα υπάρχω» και αναρωτιέμαι πως, αν τύχαινε κάποτε και γνωρίζαμε το αληθινό, θα συνεχίζαμε να υπήρχαμε;Είχα διαβάσει κάπου-αν δεν απατώμαι ήταν λόγια του Παπανούτσου-ότι με το διάλογο,την ανοικτή δηλαδή,δίχως εμπάθεια συζήτηση, προσεγγίζουμε την αλήθεια,μα ποτέ όμως δε μπορούμε να την αιχμαλωτίσουμε,παρομοιάζοντάς την ως ένα θήραμα.Εμείς λοιπόν δεν είμαστε τίποτε περισσότερο από θηρευτές με γόμωση του όπλου μας το ξεδίπλωμα των σκέψεων.Φυσικά το τελευταίο δεν είναι πάντοτε εύκολο και συχνά μάλιστα αρκετά επικίνδυνο,ώστε να χάσουμε την πνευματική μας ισορροπία.Είναι αυτό που κατά καιρούς ακούγεται :«πόση αλήθεια αντέχει κάθε φορά το πνεύμα του καθενός;».Ακόμη και τώρα,τούτη τη στιγμή που ακουμπώ το πληκτρολόγιο,αδυνατώ να συνθέσω μία ιεραρχική δομή των σκέψεων,γιατί απλά δεν έμαθα να βαδίζω σε ένα μονάχα δρόμο˙τις παρακάμψεις δε μπορώ να μην τις ακολουθήσω,έστω κι αν αποκλίνω από την αρχική πορεία.Προτιμώ να περιπλανηθώ,να ρωτήσω,να ψάξω,να απελπιστώ,παρά να φτάσω στον προορισμό μου,πράγμα που θα σήμαινε αυτόματα και την παύση στην αναζήτηση αυτή.Να θυμηθώ και τους στίχους του Καβάφη «κι όμως ,δες τί σου χάρισε η Ιθάκη».Όταν σου δείχνουν το φεγγάρι,ποτέ μην προσπαθήσεις να το κοιτάξεις,γιατί εύκολα θα σε παρασύρει.Πάντα να επικεντρώνεσαι στην πορεία προς αυτό.Aκριβώς για το λόγο αυτό είναι αρκετές οι φορές που έχω καταθέσει την αντίθεσή μου προς τους βαθμολογητές των εκθέσεων-δοκιμίων,όταν οι τελευταίοι επισημαίνουν το λαθεμένο συλλογιστικό σχεδιασμό ενός μαθητή, υπογράφοντας υποτιμητικά «εκτός θέματος».Και εγώ λοιπόν ρωτώ:ποιό είναι το θέμα;Nα γράψει κανείς τυποποιημένες έτοιμες εκφράσεις του καθηγητή με τον οποίο έτυχε ο μαθητής να προετοιμαστεί ή να επεκταθεί στο χώρο και στο χρόνο;Για μένα το οποιοδήποτε θέμα αποτελεί απλώς τη μετάβαση από το γενικό και αόριστο,στο καθορισμένο και το συγκεκριμένο.Το συγκεκριμένο όμως μπορεί να απαιτεί περισσότερο χρόνο από εκείνον που παραχωρείται στις εξετάσεις(δε περιορίζομαι αποκλειστικά στις πανελλήνιες).Αφήνουν επομένως ελεύθερο το χώρο(κανείς δεν έχει το δικαίωμα να επικρίνει τον προσανατολισμό του περιεχομένου) ,δεσμεύοντας το χρόνο.Μία τέτοια όμως απόπειρα γραφής είναι λειψή.Σταματώ ωστόσο εδώ και δε πρόκειται να προχωρήσω περαιτέρω-το κρατάω για διαφορετική ενότητα. «Γράφοντας,ανακαλύπτω».Θα μπορούσε να διατυπωθεί και διαφορετικά:«Οι εξετάσεις περιφρονούν τη γνώση».Να λοιπόν τι καινούριο έβγαλα από την ανάρτηση αυτή(ακόμη και ο τίτλος πρέπει νομίζω να αρχίζει να φοβάται!).Ελάτε τώρα ρε μπάσταρδοι του υπουργείου να το βαθμολογήσετε!!

Πώς θέλω μία σχέση...







Ποιός είναι αυτός που έχει ρυθμίσει πως πρέπει στη σύναψη μίας ερωτικής σχέσης να συμμετέχουν μόνο δύο άτομα,αντιπρόσωποι των δύο φύλων;Και για να μην παρεξηγηθώ δε πρόκειται να μελετήσω τα ομόφυλα ζευγάρια-ίσως το θέμα να μας απασχολήσει σε κάποια άλλη ενότητα-παρά να προσπαθήσω να εξηγήσω γιατί είμαστε υποχρεωμένοι να αγαπάμε ερωτικά κάθε φορά αποκλειστικά ένα άτομο.Μία σχέση δηλαδή που οι σύντροφοι δεν έχουν επιλέξει την αποκλειστικότητα δεν είναι υγιής;Είναι ιδιαίτερα δύσκολο ο άνθρωπος να καταφέρει να ξεπεράσει τα όρια του εγωισμόυ και να δοθεί σε ένα σύνδεσμο που να μετρά παραπάνω από ένα άτομο.Για παράδειγμα, σε μία οικογένεια στην οποία υπάρχουν αρκετά αδέρφια ,οι δεσμοί μεταξύ των τελευταίων δεν είναι τόσο δυνατοί όσο σε μία αντίστοιχη με μικρότερο αριθμό παιδιών.Βέβαια αυτό δεν αποτελεί καταστατική αρχή κι θα μπορούσε μάλιστα να αποδοθεί στην υπολογίσιμη διαφορά ηλικίας που παρατηρείται ανάμεσά τους.Γιατί όμως τους παπούδες τους αγαπώ-τουλάχιστον εγώ-δυνατά;Ίσως να αποτελεί και ένα παιχνίδι συμπτώσεων.Δεν είμαστε ακόμη έτοιμοι να μοιράσουμε σε περισσότερες μονάδες την αγάπη μας.Το μίσος όμως και την έχθρα τα σκορπάμε απερίσκεπτα˙πώς αντιμετωπίζουμε ένα Τούρκο πολίτη δίχως να τον γνωρίζουμε;Και συνεχίζοντας πόσους στενούς φίλους έχει ο καθένας μας;Παρατηρούμε λοιπόν πως το μίσος θέτει την αγάπη σε φραγμούς!Διότι η τελευταία είναι ένα πολύ πιο δυνατό συναίσθημα,που απαιτεί αφοσίωση και διαρκή ανανέωση.Με λίγα λόγια δεν έχουμε το σθένος και τη δύναμη να αγαπήσουμε,καθώς αισθανόμαστε καταπονημένοι,σε αντίθεση με το μίσος που δεν είναι αίσθημα σύνθετο.Μπορείς να αγαπήσεις κάποιον χωρίς να τον γνωρίσεις;Γιατί όμως μισούμε απρόσωπα;Αυτό που προσζητώ να υπογραμμίσω είναι πως δεν είμαστε σε θέση να απορρίψουμε το «εγώ» για να προχωρήσουμε στο «εμείς»(βλέπε και στην ανάρτηση «Οι προεκτάσεις της κατανάλωσης»).Και τούτο φαίνεται μέσα από μία ερωτική σχέση.Δεν αφήνουμε τον εαυτό μας,αλλά στην πραγματικότητα αναπαράγουμε αυτόν στο πρόσωπο του/της συντρόφου,με τρόπο που αρκετές φορές δεν αντέχουμε να τον αντικρίζουμε,φθάνοντας στη ρήξη της σχέσης.Μόνο όταν συνειδητοποιήσουμε το αληθινό νόημα που προτάσσεται με την αγάπη και τον έρωτα πρόκειται να κατανοήσουμε ότι η συμμμετοχή δύο αποκλειστικά προσώπων στις ερωτικές σχέσεις δεν είναι παρά μία κοινωνική σύμβαση,η οποία μετρά χιλιάδες χρόνια ύπαρξης και επιβιώνει μέσα από εκείνα τα στοιχεία της παράδοσης που φθείρουν τις ανθρώπινες δυνάμεις.Θα έχουμε ποτέ προετοιμαστεί κατάλληλα ώστε να μας αγαπήσουν δύο μητέρες;

Όλα έτοιμα για τη μεγάλη γιορτή!



«Όλα έτοιμα για τη μεγάλη γιορτή» ήταν ο τίτλος δημοσιογραφικής αποστολής στη καρδιά της κινεζικής πρωτεύουσας για λογαριασμό κρατικού τηλεοπτικού σταθμού.Κατά αυτόν τον τρόπο λοιπόν αντικρίζουμε σήμερα το...θεσμό των Ολυμπιακών Αγώνων.Ακριβώς ως ένα θέαμα πυροτεχνημάτων και εντυπωσιασμού για τη διοργανώτρια χώρα,που αποτελεί έναν άτυπο διαγωνισμό επίδειξης δύναμης και ισχύος.Πού είναι επομένως τα μηνύματα της ειρήνης και της συναδέλφωσης των εθνοτήτων κρυμμένα;Και απορώ πώς η οργανωτική επιτροπή των αγώνων είχε αποφασίσει να παραδώσει την ολυμπιακή φλόγα σε μία χώρα ,όπου η καταπάτηση των δικαιωμάτων του ανθρώπου είναι κάτι περισσότερο από προφανής.Ποιός είναι ο συμβολισμός της φετινής αθλητικής διοργάνωσης,την ώρα που ο κινεζικός λαός δε μπορεί να έχει απρόσκοπτη πρόσβαση σε διαδικτυακές τοποθεσίες,εξ'αιτίας του αυταρχικού καθεστώτος που επικτρατεί;Βέβαια η κατευθυνόμενη αυτή λογοκρισία ανταποκρίνεται στην προσπάθεια συγκάλυψης των παραποιήσεων της κινεζικής εξουσίας,η οποία είναι υπεύθυνη για τις άθλιες συνθήκες διαβίωσης ενός δραματικά υψηλού ποσοστού επί του συνόλου των κατοίκων της.Και σε αυτά να μην προσθέσουμε την αυξανόμενη τάση της Κίνας για ρύπανση του φυσικού περιβάλλοντος,με τρόπο που να αποτελεί τον πρώτο ρυπαντή παγκοσμίως,ακολουθούμενη από τις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής.Mε ποιά κριτήρια λοιπόν η Δ.Ο.Ε αποφάνθηκε υπέρ της διεξαγωγής των αγώνων σε μία χώρα αντίθετη προς το πνεύμα του ολυμπισμού;Τα λόγια αυτά ενδέχεται να ακούγονται ρατσιστικά και να κατηγορηθούν ότι προάγουν ένα στείρο εθνικισμό,που παρεμποδίζει την κατανόηση και υψώνει εμπόδια στη δημιουργία μίας οικουμενικής συνείδησης˙δε διαφωνώ.Όταν όμως μία χώρα επωμίζεται το καθήκον να σταθεί ενάντια σε κάθε διάκριση(φυλετική,κοινωνική,πολιτισμική...)μέσα από τη πιο σημαντική αθλητική συνάντηση ,καθήκον το οποίο άλλωστε η ίδια επέλεξε να προασπίσει και οφείλει να μην αποκλίνει από αυτό, και στο εσωτερικό της η κατάσταση μόνο απάνθρωπη θα μπορούσε να χαρακτηριστεί,τότε πρέπει να αρχίσουμε να ανησυχούμε...Πώς είναι δυνατό να είναι σε θέση κάποιος να προφασίζεται πως προωθεί τη συναδέλφωση,την ώρα που δεν έχει μάθει να σέβεται;Με την έννοια αυτή ,ποιά χώρα έχει το δικαίωμα οργάνωσης των αντίστοιχων αγώνων;Είναι φυσικά δύσκολο να εντοπίσουμε εκείνο το κράτος που θα διασφαλίσει την ενότητα και τη συνεργασία,και να εγγυηθεί την αποτροπή των υπολοίπων κρατών στον πόλεμο και τη σύρραξη γενικά.Γιατί αυτό είναι το εσώτερο μήνυμα που εδώ και χιλιάδες χρόνια κομίζουν οι αγώνες,και βρίσκεται δυστυχώς καλά καμουφλαρισμένο πίσω από τις πολυδάπανες τελετές έναρξης και λήξης,πίσω από τις ιδιωτικές γιορτές των ατόμων της οργανωτικής επιτροπής(να μη θυμηθώ την ατιμωρησία της «δικαιοσύνης» στο πρόσωπο της Αγγελοπούλου για την πρόκληση πυρκαγιάς σε όμορη της οικίας της δασική έκταση),πίσω από τα υπέρογκα χρηματικά ποσά που δαπανώνται για τη κατασκευή γηπέδων,τα οποία παραμένουν αναξιοποίητα!Έφτασαν τελικά οι αγώνες του κότινου να συμβολίζουν την ικανότητα των χωρών να χορηγούν παράνομα αναβολικές ουσίες για να έχουν την πρωτοκαθεδρία σε ένα χώρο που φθάνουν τα φυσικά χαρίσματα και περισσεύει η δολιότητα και ο φθόνος.Για να θυμηθώ και τα λόγια του Καζαντζάκη : «Να ξέρεις πως κι η αντίθετη ομάδα στο βάθος δεν είναι αντίμαχη,συνεργάζεται μαζί σου,γιατί χωρίς αυτή δε θα υπήρχε παιχνίδι».

Σημείωση:Χτυπήστε και στον τίτλο της ανάρτησης για να μεταβείτε σε ένα σχετικό δημοσίευμα του ιστότοπου http://hamomilaki.blogspot.com/.

Θα μείνουμε άπραγοι;




Θεσσαλία, Στερεά Ελλάδα, Κρήτη και νησιά του Αιγαίου κινδυνεύουν να μετατραπούν σε έρημο εξαιτίας της ξηρασίας. Οι λίμνες και τα ποτάμια στερεύουν και οι προβλέψεις των επιστημόνων είναι εφιαλτικές ,αφού κάνουν λόγο για αύξηση της θερμοκρασίας και περαιτέρω μείωση των βροχοπτώσεων.
Πατήστε στον τίτλο της ανάρτησης για να μεταβείτε στο σχετικό άρθρο...